Trappen

Bij een trap denk ik altijd aan naar boven gaan. Altijd, behalve wanneer ik boven ben. Dan niet. Ok, straks is die trap geschilderd. Mijn werkje, mijn kunstwerkje, de verf, zit er op. Maar dan. Wordt mijn werk dan weer met voeten betreden? Ik zou best net als mijn maatje ergens ver weg twee trappen willen hebben. Waarvan er al een helemaal klaar is, geschilderd en al. Voeten zonder schoenen maken minder snel de verf kaal. Zou ik eens naar de winkel gaan kijken voor een kastje voor schoenen? Zodat iedereen zonder schoenen mijn kunststukje betrapt? Ja, misschien een goed idee. Misschien kom ik ook wel een extra trapje tegen bij het winkelen. Bij het ritje en het zoeken naar het schoenenkastje. Eerst eens bij de kringloop gaan kijken.

Mooi Louie ik zeg juist hetzelfde van een motor een om mee te rijden en



een andere mooi gepoetst om naar te kijken !

Mijn oude buurman, die ondertussen een verleden buurman is....spijtig, maar beter gezegd een overleden buurman.
Kende dit gevoel maar al te goed.
Elke avond om klokslag 20u, hield hij zich een kwartier lang bezig met de vraag of hij deze keer de verleiding kon weerstaan om niet steeds aan de andere kant van de trap te willen staan....de trap won, telkens weer.
De lak was er helemaal afgelopen...waarschijnlijk had hij niet aan een schoenenkastje gedacht.