Ik ben nu aan 't luisteren naar 'Hurricane' van Bob Dylan. Een waar gebeurd verhaal van een geweldige bokser die onterecht in de gevangenis zit voor een moord, die hij niet heeft gepleegd. Een zwarte bokser, Rubin Carter. Verdorie die vioolmuziek is zo hard, goed, klagend, mooi. Rubin Carter kon een man knock out slaan met one punch, een klap. Ik denk er ineens aan! Ik heb nog nooit een neger op een Triumph Bonneville gezien! Of op een Norton manx, of een BSA Goldstar, met clip-ons, en open uitlaten. Jullie? Ik heb nog nooit een neger uit Kenia, Nigeria, Kameroen op een caféracer gezien? Jullie wel? Zou er een ZA-TF bestaan? Of een Egyptische Triumphclub? De Touaregs Triumph Club? Ik peins dat die dan allemaal 'n Tiger hebben, voor heel veel koffers op te steken, met flessen water! En 'n enkele Scrambler misschien.
Rubin Carter heeft weinig motor gereden, Bob Dylan wel, die reed op een Bonneville. Vreemd, ik vond hem altijd al goed, maar het hielp wel, dat ie Bonneville reed. Joan Boaz, mijn Joan, vroeger, die reed met hem mee. Om aan 't water weed te roken en zalig zachtjes te neuken. Ook al had ik er toen bij geweest, Joan had voor Bob gekozen, ik bedoel, Bob had én een Bonneville, Bob kon gitaar spelen en mooi zingen. Over boksers, zwarte boksers, die wereldkampioen konden worden als ze niet heel lang in de gevangenis hadden moeten zitten, voor een moord, die ze niet hadden gepleegd. The Huricane, Mooi! Ik ga er nog een keer naar luisteren.
za 29 okt 2011, 23:48
http://js7.com/
