Wel eens in Baarle-Hertogh geweest? Ik vind dat grappig daar, overal dwars of langs de weg van die ijzeren markeringen waar de grens loopt.
Op een gegeven moment staan Koos en ik wat te babbelen in de winkelstraat. Koos zegt wat vanuit België en ik antwoord terwijl ik in mijn kikkerlandje sta.
Koos en ik, toevallig twee Bonnevilles, van die zwarte, zijn naar 't Belgische stukje land geweest in Nederland. Koos won bij de kijkdaarwedstrijd maar ik verdenk het winnende punt van verstandsverbijstering. Koos wilde me iets vertellen over schakelen zonder koppelen. Maar Mister Norton wilde niet wijken, liever bij twee stoere Triumphmannen in 't leer blijven hangen dan met zijn wijf verder winkelen.
Koos begon over 't schakelen zonder koppelen en 'k wilde hem nog te overhalen om daar niet over te beginnen. Weet je wat ik vroeger wel eens heb meegemaakt? Ik was verslaafd aan schakelen zonder koppelen! Echtwaar! Ik vond dat zo leuk, zo stoer ook. Het was in die tijd dat ik nog niet achteromkeek waarbij ik mijn linkerhand van mijn stuur haalde. Dus nadat Koos 't vertelde voelde ik 't weer opkomen, de drang. En 't is weer zover. Ik kan 't niet laten. Schakelen zonder koppelen, en dan gelijkertijd nog omkijken ook. Natuurlijk met mijn linkerhand van het stuur, die linkerhand heb ik nu al helemaal niet meer nodig!
Koos, bedankt hè! Vriend!