Er is iets met die motor van mij. Iets wat ik nooit heb gekend, bij motors. Of bij welk voorwerp dan ook. Tja, misschien is het omdat ik nooit veel heb gehad.
Gisteren heb ik een zalige rit gehad. Op de terugweg was het pikdonker. Liggend op de tank door de nacht mijn licht achterna. De gedachten schieten door mijn hoofd. Ik geniet.
Soms begrijp ik dat gevoel niet. Het geeft zo'n verschrikkelijk fijn gevoel, ik ben dan zo dicht bij dat zwarte machientje. Buizerds, aalscholvers flitsen voorbij. Ook 's nachts. Ik zie ze dan niet maar ik weet dat ze ergens zijn en dan is 't ook goed.
We worden oud maatje. Ik zeg het wel tien keer tegen haar. De tellers heb ik zelf wat lager gezet, dat vind ik mooier. En nu wil ik voor haar iets bijzonders. Omdat we ouder worden en het niet te lang mogen uitstellen als we nog iets anders willen. Een aluminium tank en een racezitje. Zo'n echt. Aan de andere kant wil ik haar niet te veel veranderen, maar ik zal de spullen altijd bijhouden. Gewoon voor het gevoel.
Het was gisteren zalig maar ook wel een beetje glad en ik dacht er nog aan. Stel dat ik, of stel dat wij vallen en er zit een deukje in de tank. Ja, dan kan ik met reden uitzien naar een andere tank. Een aluminium tank. Waar wat meer benzine in kan, zodat we nog verder ongestoord kunnen rijden.
We worden oud maatje. Ik denk dat we het maar moeten doen. Heel vreemd maar ik heb met mijn baasje, van het uitvaartbedrijf al afgesproken dat mijn Bonnie, met of zonder aluminium tank voor in de kerk komt te staan. Dat geeft al een goed gevoel.
Ik heb zalig gereden, echt waar. Het leek wat op vliegen. Zoals buizerds doen. Zouden buizerdsmannetjes ook wel eens tegen hun maatje zeggen dat ze ouder worden?
We worden oud maatje, maar wel samen.
ma 26 dec 2011, 12:02
