Vertrek:
Niet te vroeg, we zijn toch op vakantie hé?! Tijger was niet in vorm, echt moeiljk om in neutraal te raken, en dan als het lampje groen brandde, NIET in neutraal! Dit heeft bijna het grootste drama van ons leven veroorzaakt: wachtende om 'n u-turn te doen zag ik Marc ineens vertrekken .... “maar waarom?” was mijn eerste gedachte, en dan SHIT! Hij was net voor 'n wagen die zeker 80 aan het rijden was, maar Marc zijn reactie was goed, nog gas te geven en hij was buiten gevaar ...... alleen maar om over gras te vliegen en het bos in! De gracht was gelukkig groot genoeg om de Tiger te houden, Marc mocht afstappen en laten vallen. Mijn hart begon dusn weer te slaan, zodra dat ik hem zag, ik heb de grote topcase afgehaald, we hebben hem opgehefd, achterwaarts getrokken, om te vinden – gelijk als Marc – geen kras erop! Rest van de dag ging redelijk rustig– gelukkig maar!
Dag 2 lijkt normaal te beginnen en dan werd de Zumo héél vervelend – leuker dan in de struiken te gaan rijden, maar toch! Gelukkig heeft de back-up Tomtom 'n echt leuke bochtige wegen optie, en dus we zijn in Duitsland geraakt via enkele goede wegen, maar spijtig genoeg was het beste stuk van de dag, klimmend in de Zwarte Woud op de B500 verpest door wolken en regen. Uitstekend familie-hotel in Freudenstadt – de mevrouw was zo vriendelijk en behulpzaam dat ze buiten in de regen kwam om ons de sleutel van de garage te geven – die trouwens gratis was!!! Lekker eten en drank ook, Hotel Adler in Freudenstadt is dus zeker 'n aanrader!
Derde dag: geen problemen meer met de GPS (dankzij snelle mail consultatie met motovriend uit Engeland, oef!) Enkele mooie wegen te rijden, iets wat nat, maar met goede banden geen echte problemen; spijtig nog altijd te veel wolken om van de verre uitzichten te kunnen genieten. Schone dorpen, onderweg, Meibomen, bloemen en véél schrijnwerkerij, dus effekes iets wat toeristische shopping ;-) Werken op de snelweg verplichtten ons 'n omweg te doen – oh wat spijtig, nog enkele bochten te pikken ;-))) Zittende in het hotel naast de Bodensee, alles wat mankeert is de zon.
Dag 4: De Duitsers hebben enkele uitstekend goede wegen voor de moto, en de B308, of Deutsche Alpenstrasse is er een van! Klimmend snel aan de voeten van de Alpen, héél bochtig – soms over de 180°, prima voor de Striple! We hebben kunnen genieten van deze weg tot in Oostenrijk, alhoewel de naam en de nummer soms verandert, maar het bleef droog voor de meerderheid ;-) Dan een iets wat saaie snelweg om in de Tirol en de Tauern regio te komen, en dan de Thurn Pass in de gietende regen – stom idee om de buitenkant van de broek NIET terug aan te doen, droog bovenlichaam , maar onder – bierk! Net aan het einde vondt de GPS het leuk om ons te sturen over wegskes met koeien ernaast en bijna erop – shades of Scotland! Tevreden om alles te kunnen uitpakken en de koffers af te halen van de Tiger. Rustdag morgen en dan Grossglockner here we come!
Dag 5: relax Max, klein wandeling om de lokale Klamm te gaan zien,van hout gemaakte platformen en trappen om boven te wandelen – charmant!
Grossglockner: tegen de wijzers in om eraan te raken, via de Felbertauern tunnel en pass. Leuke ontmoeting met 'n Vlaamse koppel op 'n gele Sprint 955i boven, aan de toll.
Goed weer voor het grootse stuk daarvan, juist enkele druppels als we Leinz naderden. De weg tot aan de toll was al leuk, meer en meer bochten. Het laatste stuk tot aan het bezoekers centrum naast de gletscher was minder leuk wegens regen, en te veel verkeer. De meest noordelijke 36km vanaf het rondpunt tot aan de hoofweg waren de meest fun, ongelooflijke vergezichten en oh zo veel bochten – het enige minpunt was een bedenkingen gevende wachtperiode tijdens dat de gevolgen van 'n moto ongeval opgeruimd waren. Dat leek alsof het gebeurd was tussen 2 motards die in dezelfde richting omhoog kwamen, dus moeilijk te begrijpen. Wij hadden echt niemand zien de zot uithangen in de dag, zelfs tussen de hoop motards die we gezien hadden. Enfin, de helicopter heeft iemand weg gebracht, en we konden maar hopen dat alles goed ging – veel mensen waren aan het filmen of fotograferen – ikke niet zenne! Terug in het hotel na iets boven de 200km van bochten, goede dag gehad!
Gerlos Pass/strasse
Goed weer de hele dag – oef! Meer bochten, meer stijgen en meer dalen, plus een grote waterval en voilà, je heb 'n goede dag op de moto ;-))) De Thurn Pass was ook iets wat leuker te doen was in het droog. Ik vraag me af hoe de filmen zullen zijn?
Meest Noordelijke route van mijn planning: tegen de klok in tot aan Berchtesgarden en terug in Kaprun. Een van de meest veeleisende maar genietvolle weg dat ik ooit gereden heb. Snelle bochten naast 'n bergrivier na passen om boven en beneden te komen – de Hochkönig strasse (B164) is niet meer op mijn Bucket list – het is gedaan ;-))
Terugreis:
Lunch en koffie, en zich klaar maken om te vertrekken toen dat ECHT zwarte wolken aan het verzamelen waren. We zijn toch vertrokken maar 'n paar kilometers verder op de pass moesten we stoppen, wegens 'n white-out van de zuiverste soort: hagelstenen zo groot als knikkertjes – blauw plekken ten gevolg! We zijn gestopt naast 'n gebouw, maar vonden geen enkele bescherming tegen de tornado-achtig wind. Enig probleem daarna was mist tussen het vizier en de Pinlock – onmogelijk zeggen ze, 'k weet het! Toffe wegen daarna, leuke dag geworden!
Volgende dagen niet echt leuk, te veel 30km zones, en dan nog héél veel snelwegen ( we moesten toch terug komen om te werken :-( , en vooral héél veel wind zodat ik me voelde als 'n Sumo worstelaar elke dag! Terug thuis, safe and sound, na 'n onvergetelijk trip – geef me maar de bergen in plaats van het strand, any day!