De Boerenbocht in Chimay

'Als ik na die bocht nog voorop zit, dan ga ik winnen!'
Die woorden blijven maar in mijn koppeke hangen. Ik weet niet of mijne maat zich die zin nog herinnert? De maat van Den John ging als eerste de gevaarlijke bocht in op het circuit van Chimay. Hij gooide zijne motor plat en raakte met zijn knie de strobaal. Hij ging volledig plat, vloog uit de bocht en brak zijn rug op zeven plaatsen. Verdorie, als hij na die bocht, de boerenbocht zoals den John het vertelde, nog voorop lag, zou hij winnen. Een eindje verderop, iets voorbij die bewuste bocht hebben wij, de mannen van Triumph genoten van het duel in de regen tussen de Norton en de Vincent. Ik hoop dat Hans en consorte het zich nog herinneren. Slijknat was het en die beelden spoken af en toe nóg door mijn hoofd. En nu zeker met het verhaal van den John, ook een racer in hart en nieren. Zoals zijne maat.
Nadat we afscheid hadden genomen van den John zijn wij naar den andere racer gereden. Een exracer die al veertig jaar in polyester doet. Toen we daar zijn werkplaatsje binnenkwamen sloeg het na een minuut al op mijn longen.
De exracer met veertig jaar ervaring in het maken van polyester motoronderdelen rookte een peukje. Hij hoestte flink. Van mijne maat mocht ik niet in de auto roken maar ik mocht wel instappen in zijn automobiel met een pondje echte Ollandse hondenstront aan mijn motorlaarzen. Leerzame middag..