We denderden gisteren zo'n typisch klein dorpke binnen. Met een klein rotondeke, een minipleintje en een kort smal kerkske. Zelfs de mensjes die er rondliepen waren kleiner. Ik heb wel eens gehoord dat die zich aanpassen aan de ruimte. In de parochiezaal, echt een heel klein parochiezaaltje mag er niet spectaculair worden opgetreden of mooie speeches worden afgestoken omdat aplaudiseren gewoon niet mogelijk is en zelfs gevaarlijk kan zijn. Na een kleintje bier en een half croque monsieurtje reden we rustig het kleine maar fraaie dorpke weer uit. Hier en daar zwaaide zo'n klein knap vrouwke naar ons maar dat korte armpje viel nauwelijks op. Een eindje verder werden de koeien in de wei ook al weer wat groter.