Roemenië 2013

Omdat de Jokke mij maar blijft duidelijk maken dat ik dringend eens een verslag moet maken ... bij deze.


12/08: om 4u sta ik klaar om te vertrekken, het plan is om tot in de buurt van Wenen te rijden.  Onderweg loopt alles heel vlot, elk anderhalf uur even stoppen, éne keer om de benen te strekken, tweede keer om te tanken.  Onderweg vrij weinig wegenwerken en helemaal geen files.
Al snel ben ik klaar om Oostenrijk binnen te stormen, eerst vignetje kopen voor de snelwegen.



En omdat het écht wel vlot bleef lopen en ik gerust nog een stukje verder kon, ben ik ook ineens maar Hongarije binnen gereden (alweer ticketje kopen) en even naar de Hungaroring gaan kijken.





Spijtig genoeg stuurde de GPS me dwars door Boedapest met als gevolg dat ik daar nog een uur verloren heb.  Soit, na 1400km en 15u bollen, mezelf geïnstalleerd in een kamertje van 12€, alles op en aan, was dik in orde.

13/08: Normaal zou ik naar Timisoara rijden en de dag erna naar de Transalpina maar ... ik ben niet voor niks de man without a plan en als ik een plan maak, verander ik dat toch steeds, dus Timisoara laat ik links liggen en ik bol direct naar de Transalpina.  Ik had gewoon geen zin in nog eens een saaie dag autosnelweg.  Hongarije is trouwens uitermate saai, een vlak land met rechte wegen ... ik wil snel naar de grens. (foto tussen de grensovergang van Hongarije en Roemenië)
Roemenië is wel al Europa, maar hoort nog niet bij de Schengen-landen dus nog even een simpele paspoortcontrole en gaan.  



Snel even Roemeens geld afgehaald en verder gebold naar de Transalpina.  De meeste wegen in Roemenië zijn best wel goed, op enkele uitzonderingen na.  De bestuurders maken ook goed plaats voor een moto, best wel leuk.  't Is wel een beetje opletten voor de paard en kar-combinaties, die gaan namelijk nogal traag.   
De nacht doorgebracht op een 'camping' op de Transalpina.  't Was eigenlijk meer een pension maar er was wel een plek waar je de tent kon rechtzetten.  Taal was wel een probleem, geen Duits, geen Engels, geen Frans, ...  dan wordt het moeilijk.  Zelfs toen ik met mijn verlengkabel stond te zwaaien, had die kerel nog niet door dat ik electriciteit moest hebben.     Gelukkig logeerde daar iemand die Engels kon, de stekker stond vlakblij, probleem opgelost. 

14/08: Ik zit wel al op de Transalpina, maar ... nog niet op het stuk waar het écht begint, dus daar vertrek ik 's morgens vroeg al naartoe want het plan is om die dag de Transalpina én de Transfagarasan over te rijden.  Doordat het nog redelijk vroeg was, reed ik bijna alleen op de Transalpina, wel zalig.  Ik wist dat er vorig jaar wegenwerken waren op de Transalpina, dus dacht dat die ondertussen wel al voorbij zouden zijn, maar dat was naast de werkijver van de Roemenen gerekend.  Het eerste stuk kreeg ik dus te maken met om de paar honderd meter een stuk keien, beetje oppassen dus.  Wel heel mooie uitzichten gezien onderweg.  Het bovenste stuk van de Transalpina bestaat uit nieuwe wegen, maar wel heel korte en steile bochten, 't was in eerste versnelling en zorgen dat de motor bleef bollen, want 't was best wel pittig.  De bovenkant van de Transalpina is een maandlandschap, dus geen begroeiing, maar wel een prachtig uitzicht over allemaal andere bergen, echt knap.



Bijna op de top:


Op de top:


Zichtjes onderweg:





Kraampjes op de top:


Daarna een serieuze verbindingsrit naar de Transfagarasan.  Die verbinding viel me wel wat tegen, was langer dan verwacht, maar de wetenschap dat de mooiste weg ter wereld er aan kwam maakte alles goed.
Bij de start nog even een pauze genomen, 't was weer verdomd warm die dag en daarna eraan begonnen.
Eén van de eerste dingen die je tegen komt is een stuwdam met een heel mooi meer.





Daarna beginnen de bochten ... en bochten en bochten ... en nog eens bochten.  't Is natuurlijk niet allemaal zoals op de foto's, dat stuk is vrij beperkt maar 't zijn wel héél véél bochten, MAAR ... frustratie want na 20km begon het plots wat te regenen en dat is niet meer gestopt tot ik op 20km van het einde kwam.  Al bij al nog wel goed geamuseerd want geen enkele moto of auto kon volgen, iedereen lekker gepasseerd en achtergelaten.
De volgende foto's zijn een verzameling van de regenachtige dag én van een paar dagen later toen ik er nog eens overgereden ben in droge omstandigheden.

Onderweg beestje gevangen:

toppie

CV ,  knap verslag van een zeer mooie reis .......

Je moet het toch maar doen, o.a. 1400 km op 15 u., voor mij niet haalbaar. Mooie reis.

En welke vond je nu de mooiste?Alpina of Fagarasan?En hoe goedkoop is roemenië tegenwoordig nog?
Spreken ze daar over het algemeen engels/duits/frans (buiten die ene van de camping dan,maar dat leek me geen groot licht LOL!)?

Het ziet er prachtig uit, heb ik iets gemist of begint je Tiger er als een GS uit te zien?

Tempting:!:

Wat?

Er moet nog een vervolg komen zenne, zal er straks werk van proberen maken.

En Jokke: ja, de mooiste ... pfff, nen berg met bochten is nen berg met bochten hé . Zoals ik al zei zijn die bochten die je op al die foto's van de Transfa ziet maar een heel klein stukje zenne.  Transfa is veel vlotter te rijden dan de Transalpina, die is veel korter, stijler, ...

cv schreef:

zijn die bochten die je op al die foto's van de Transfa ziet maar een heel klein stukje

Haja,zo is 't altijd hé,ze laten alleen de spectaculairste stukken zien.Maar dat weet je op voorhand.De alpina is dus moeilijker en word daardoor wss als 'mooier' beschouwd.Kwestie van smaak eigenlijk.

cv schreef:

nen berg met bochten is nen berg met bochten hé

yup!altijd goed als er ni teveel volk is

@CV, heb je de reis met jou motor gedaan? Ik dacht dat je een Tiger had?

CV is met zijn GS gegaan (en hij heeft naast die Tiger(s) nog ander speelgoed staan  

Mooi verslag  

Ik kijk al uit naar het vervolg 

Ge moet vanalles wat hebben om uzelf tevreden te houden hé :)en ja, dus met de GS gegaan.  Daar stonden bij vertrek een 17.000km op en heb er ineens 5.700 bijgezet.  Tijd dat ik hem weer verkoop, want 'k vind het genen toffe.  

Goed, waar waren we gebleven.
15/08 al?  Oké
Het plan is om de Transfagarasan weer over te gaan, maar nu van noord naar zuid en dan af te buigen naar Brasov, maar ...  Het gebied van de Transfagarasan heeft echt een microklimaat en 's morgens begint het rond zes uur serieus te gieten.  Tot negen uur stopt het eigenlijk ook niet, dus ik begin al serieus te twijfelen of ik wel over de Transfa ga rijden.  Ik zit er ook maar 2km af, dus nog even afwachten.  Tegen tien uur is het toch al veel beter en ik besluit te vertrekken en maar eens te gaan kijken, maar blijkt dat die berg volledig in de mist licht ('k had daar een mooie foto van, maar 'k vind hem niet direct terug) en de wegen kletsnat zijn en daar had ik op dat moment niet zoveel zin in, dus kar keren en rechtstreeks richting Brasov, al met het idee om die dag nog naar Boekarest te rijden.  Ik zou rechtstreeks naar Brasov kunnen rijden, maar dat is natuurlijk nogal saai, dus ik kies voor kleine wegen, kleine dorpen, minder goede wegen, maar wel het zien van het echte leven in Roemenië.  Die kleine dorpen zijn ... het echte oostblok nog hé.  Bij het binnen rijden van de dorpen ligt een hoop afval, bij het buiten rijden ook.  Die afvalophaling lijkt hier nog niet goed georganiseerd te zijn.  Blijkbaar komen ze maximum één maal per maand het huisvuil ophalen en dat ruik je hier en daar wel.

Na een paar uur bollen, werd het wel al terug lekker warm, ook nog maar weinig regen gevoeld onderweg en zeker niet genoeg om de jeans te wisselen voor een regenbroek, maar 't leek toch wel of die druilbui me achtervolgde.  In Brasov aangekomen, paar foto's genomen maar eigenlijk niet veel zin om daar lang te blijven hangen.  Brasov is wel heel mooi en 't kasteel van Dracula is daar, maar 'k had er op dat moment niet veel zin in, dus maar weer verder bollen naar Boekarest.  Dat was een verdomd saaie weg, meer dan 100km rechtdoor op een tweevaksbaan.



In Boekarest centrum is geen camping, die ligt in de buitenwijken van Boekarest tussen allemaal afgesloten woongemeenschappen.  In de chiquere buurt dus. 
Ik had echter niet zoveel zin om elke keer de stad in te trekken met de moto, je hoort zoveel over die Roemenen ... allemaal heel erg onterecht eigenlijk.  Terwijl ik aan de camping sta, zoek ik via booking.com snel een hotel in het centrum van Boekarest (eerst wel even bellen of ze garage hebben voor de moto) en boek me ineens twee nachten.  
Van de gelegenheid gebruik gemaakt om ineens mijn was te doen en heel die badkamer vol te hangen met mijn gerief om te drogen.  Diezelfde avond nog korte wandeling in 't centrum gedaan, wa vettig gaan eten en genoten van een paar plaatselijke optredens. 







En dan op zoek naar 't hotel, dat ik zonder problemen vond en hopla, de nest in.  Ik vermeld dat hier al eens, want de dag erna heb ik redelijk wat problemen gekend om dat hotel te vinden. 

16/08: Vandaag Boekarest verkennen en 't belooft een warme dag te worden en dat werd het ook.
's Morgens nog even de route uitstippelen en dan op weg.





Boekarest heeft veel en mooie parken, worden dag en nacht bewaakt en veel gebruikt door de locals om met de kindjes te gaan spelen, te zonnen, te tetteren, ...


Onderweg ook een ministerie gepasseerd, die mannen hebben nog veel werk ...




Tegen een uur of vier is mijn pijp ver uit, mijn voeten kapot van 't stappen en mijn lijf verbrand van de zon ... ik ga op zoek naar mijn hotel, maar om één of andere reden staat dat precies niet meer waar ik 't gisterenavond vond ... Dik half uur lopen zoeken en toch gevonden, tijd voor een koud voetbadje en een siësta.   



Via couchsurfing had ik wat lokale contacten gelegd en die lieten me weten dat ik 's avonds zeker eens het oude centrum moest bezoeken.  Eigenlijk zijn dat allemaal café's en restaurants in smalle straatjes waar mensen op elkaar geduwd rondlopen, maar wel best gezellig.
Eerst een mojito gaan drinken, daarna iets gaan eten en tegen dat het donker is weer naar het hotel en ... 'k vind het verdomme weer niet.  Ik kom in wat achterbuurten van Boekarest terecht, 't ziet er daar niet allemaal even veilig uit, maar ... geen enkel probleem.  Via de GPS op de smartphone vind ik na een hele tijd toch het hotel.  Voetjes laten rusten en slapen ...

Mooie foto's en een mooi verslag.

al had je die voeten wel mogen weglaten

Gelukkig is het in een baddeke en is er geen geur bij 

'k Heb de kousen bewaard, 'k zal ze volgende meeting meebrengen, dan kunt ge er es aan ruiken  

17/08 breng ik aan de rand van Boekarest door, urenlang gewandeld in een enorm mooi park daar en een heel mooie foto genomen van een springende eekhoorn.



Okay, we maken even een sprong naar 19/08, want dan rij ik Boekarest weer uit, terug richting Transfagarasan.  De dag ervoor nog even de weersverwachtingen gecheckt en jawel, 't belooft een mooie dag te worden.  Na een uurke sta ik terug aan de voet van de Transfa, om hem terug van zuid naar noord over te rijden.  Deze keer helemaal geen regen, maar goed kunnen doorrijden.  Filmpjes volgen later. 
Ik rij die dag door tot Sighisoara, een middeleeuwse stad.

tof die eekhoorn!hoe dikwijls zou da lukken hé,om die net op 't juiste moment te hebben


PS: verbrand die sokken asap!

Hey Chris, leuk verhaal - ik apprecieer de "editing" over de nachten in Boekarest   

LizSTripleR schreef:

Hey Chris, leuk verhaal - ik apprecieer de "editing" over de nachten in Boekarest  

  

Jokke schreef:

tof die eekhoorn!hoe dikwijls zou da lukken hé,om die net op 't juiste moment te hebben

Puur geluk natuurlijk, maar 't is wel leuk hé.

18/08: (ah ja, 't is nog niet gedaan hé)

Vandaag rij ik naar 't noorden van Roemenië.  Deze streek is destijds minder erg onderworpen aan het regime van Ceausescu.  In het noorden wonen vooral arme boeren en het is te dicht bij Rusland dus niet interessant om daar grote fabrieken neer te planten.  
Er zijn wel heel mooie uitzichten, mooie wegen, veel kloosters, ...
MAAR: eerst stuurt de GPS mij een bos in, klein foutje blijkbaar.  Ik kom op een wegel vol keien en putten met haarspeldbochten terecht, nog redelijk stijl ook.  Onderweg zit er één keer een hond achter me.  Beetje gas geven bij 't uitkomen van de bocht en zorgen dat ik de volgende bocht snel om ben en 't probleem is opgelost.  Uiteindelijk kom ik midden in 't bos terecht en wordt de weg alleen maar slechter.  Ik besluit terug te keren want 't ging echt niet lang meer duren voor ik weer op mijn zijde lag en daar had ik dit jaar eens geen zin in.  Bij 't terugkeren bleek dat de hond zijn vriendjes had opgetrommeld want plots waren ze met vijf en ze zagen me liever niet komen.  Met andere woorden: vijf agressieve herdershonden achter me op zo'n weg en in een haarspeldbocht stijl naar beneden ...  Roepen, schoppen en mezelf proberen recht houden was het enige dat ik kon doen.  Gelukkig kwam de schaapherder met een grote stok om de honden van me weg te houden net voor ik in zijn haag dreigde terecht te komen ... 











Die avond logeer ik bij Pension Vladimir, waar ik de tent in de wei zet.  Dit was één van de tofste avonden van de vakantie.  Ik rij de hof op, komt er een gezette oudere man buiten, Vladimir dus, die zegt: als je wil, kan je straks ineens mee bbq-en.  Ze waren daar kampvuur aan het maken en gingen daarboven een bbq doen.  Geen probleem natuurlijk, had ik ineens gegeten.  
Vladimir zei ook: pak ondertussen maar een pintje uit de ijskast.  Ok, fijn, ik naar die ijskast om een pintje.  Er lag nergens een briefje om iets op te schrijven dus ik vraag daar naar maar bleek dat de pintjes inbegrepen waren.   
Een beetje later zaten we allemaal rond de tafel, eerst aperitieven, daarna soep met wat sterke drank, daarna bbq met wijn of bier en als dessert watermeloen.  Fransen, Belgen, Roemenen, Spanjaarden, allemaal door elkaar.  Super was het en we hebben daarna nog tot half twee rond het kampvuur gezeten.
's Morgens ga ik afrekenen en ik moest ...  amper 10€ betalen voor slaapplaats, pintjes en bbq.  Super gewoon.

19/08: Vanaf het pension begint een weg van tientallen kilometers vol putten.  Ik wist dit gelukkig op voorhand, maar 't was echt heel erg.  Ik denk dat mijn gemiddelde snelheid daar rond de 30/u lag. 

Einddoel van de dag is Satu Mare, net tegen de grens.  In Satu Mare kom ik ook Belgen tegen, 't is te zeggen, Roemeense Belgen met dikke mercedessen . 
's Avonds geen camping naar mijn goesting gevonden en dus maar in een hotelletje langs de baan geslapen.  Morgen Roemenië buiten rijden.