In nood leert ge uw vrienden kennen.’
Vreemde en ook mooie spreuken kent ons landje. En ik hou ervan. Van ons landje en de spreuken.
Wat ik nu toch allemaal heb gehoord en gelezen op het forum. Ik krijg er nu nog kippevel van. Kiekevlees zoals ze in Antwerpen zeggen.
Hoe kan zo’n gast als Flitz tot zulks schalkse daad komen? Een jaar lang geeft hij het beste van zichzelf, stampt een fantastisch forum uit de Limburgse klei en brengt zomaar eventjes meer dan tweehonderd Triumphrijders bij elkaar. En dan……op een mooie één aprildag dit.
‘De pot verwijt de ketel’…..’wat u niet wil dat u geschiedt……’ Ik krijg er geen genoeg van!
Ik wist van deze grap en ik vond het idee fantastisch! Alleen wist Flitz niet dat ik géén grenzen heb….
Ik was op de hoogte en ik heb gas gegeven. Vreemd gevoel dat het me toch pijn deed. Flitz weg, forum weg.
‘In de tank gaat zoveel benzine tot die barst.’ Het is een beetje uit de hand gelopen. Ik heb reacties gehad waar ik stil van wordt. Ik heb jongens en meisjes, waar ik respect voor heb, wat onzin verteld. Ik heb gelachen, keihard maar ben ook ontroerd….door de onverwachte reacties. ‘Stille wateren……’
Het prikte in mijn hart, die echt oprechte zorgelijke berichten.
Flitz had dit resultaat niet zo intens verwacht, en wilde zeker geen mensen kwetsen. Een paar keer schreef hij me of het niet te ver zou gaan.
'Nee joh, natuurlijk niet……..natuurlijk wel!'
Triumphrijders, ruwe bolsters, blanke pitten, reageren zoals ze op hun motoren reageren. Met emotie, met hun hart…….
Verdorie…..ik heb gelachen en genoten. En in bed flitst het door mijn hoofd.
Ik heb genoten van de reacties op het forum….
Maar het meest van de bezorgdheid van de leden over Flitz, zijn motor, zijn forum….ons forum.