Dat beeld van die Kawasaki 1300 met 24 kleppen gaat niet van mijn netvlies. Wanneer die uit de langzaamste bocht van Franchorchamps, volgens DB, komt en dan de volle buzze erop. Als een agressieve wesp van driehonderd kilo die op oorlogspad is rammelt die zijn rondjes af. Ik ben blij dat ik de geheime klepspeling van de Sarolea uit het hoofd ken. Er rijden in die manche nog een stuk of zeven zescilinders. Ik kan daar zot van worden. Stel je voor dat je de klepspeling, de perfecte klepspeling van de CBX van buiten zou moeten kennen!
Ik kan geen Norton Manx, Triumph Trident, Vincent, Egli's, Bimota's met of zonder Harrisframe meer zien. Ik kan soms zien aan de uitlaten hoeveel cilinders er onder zitten. Ik tel die dan en vraag aan DB hoeveel kleppen er in zitten. Dan deel ik dat door twee, of door vier als DB dat zegt en ik weet het juiste antwoord.
Ik heb nog even een babbeltje gedaan met de ruige rijder uit Chimay. Den Thiery, zo noemen vrinden hem. Ik zeg Thiery, want hij kijkt niet zo nauw. Zijn motorpak is zelfs aan de binnenkant afgeschuurd en getekent door het asfalt. En altijd is er iets met zijn carburatie. Volgens hem. Vandaag liep zijne motor maar op twee cilinders. Ik heb hem ' bonne chance' gewenst en deed mijn oordopjes weer uit. Maar zijnen BMW is wel erg bijzonder. Ik heb wijselijk gezwegen over de klepspeling, dat ligt gevoelig bij zulk soort racers.
In de een na langzaamste bocht, volgens DB, onderscheiden de mannen zich van de jongens. Een enkeling maakte bij het uitkomen een wheelie. Voor de niet paddockspecialisten, dat is het gas zover opentrekken dat het voorwiel te snel vooruit wil ten opzichte van de rest van de motorfiets incluis de bestuurder. Met als gevolg dat het de kortste weg zoekt met de minste weerstand. Het wiel gaat van de grond.
In de paddock kwam ik Phil Read tegen. Voor de nietpaddockinsiders die zulke mensen niet kennen; Phil kan aardig motorrijden maar van klepspelingen heeft hij geen kaas gegeten. Wel bijzonder om zulke legendes te ontmoeten.
Op het een na langste stuk, volgens DB, gaat het hard. Het geluid, de roffels zijn mooi, donkerbruin, volgens DB, oerend hard, kiekevlees kwekend en het gaat diep. De BSA, de Trident, mooie Japanners. ER reed ook een Triumph Bonneville mee. Gelukkig werd er niet gelijk gestart dus we konden overeen komen dat niemand heeft verloren. En eigenlijk heeft iedereen vandaag wel een beetje gewonnen.
Op de parking zagen we bij het vertrek nog de snelste wegmotor, volgens DB, en hier en daar nog een Triumph. Ik had zo graag nog een Sarolea gezien. Al is het alleen maar voor de klepspeling. De Waalse frietjes zijn nog steeds geweldig. Sinds kort volgens mij ook.
za 30 jun 2012, 21:28
